Άγιος Γεώργιος στα Σόια

Το εκκλησάκι Άγιος Γεώργιος, που βρίσκεται στη Στενή στην περιοχή Σκουντέρι, στη θέση Σόια υπήρχε επί τουρκοκρατίας, αλλά είχε εγκαταλειφθεί και ανακατασκευάστηκε πριν από 95 χρόνια (1922-1923) από τον Κώστα Μαστρογιάννη και τη γυναίκα του Λευκάδα.

Το έκτισαν τάμα στο Θεό και την Παναγία για να γυρίσει ο γιος τους Γιώργος Μαστρογιάννης, που ήταν αιχμάλωτος στην Τουρκία το 1922.

Το 1922 ήταν στη Στενή ένας Έλληνας Μικρασιάτης με τη γυναίκα του και είχαν γνωρίσει τον Μπάρμπα Κώστα Μαστρογιάννη και τη γυναίκα του Λευκάδα και τους έλεγαν να μη φοβούνται και ότι ο γιος τους θα γυρίσει και δεν θα πάθει τίποτα, μόνο να παρακαλάνε το Θεό και όλα θα πάνε καλά, αλλά οι άνθρωποι αυτοί είχαν την αγωνία τους και κλαίγανε για το παιδί τους.

Αποφάσισαν λοιπόν να κτίσουν το εκκλησάκι Άγιος Γεώργιος στη θέση Σόια και το λειτουργούσαν στις 24 Αυγούστου γιατί στην Στενή υπήρχε και άλλο εκκλησάκι στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου, όπου γίνεται κανονικά η λειτουργία στις 23 Απριλίου ή τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα, όταν η ημερομηνία 23 Απριλίου τυχαίνει να συμπίπτει πριν το Πάσχα.

Έτσι λοιπόν, ο Μπάρμπα Κώστας Μαστρογιάννης μάζεψε τους συγγενείς του που το κύριο επάγγελμά τους ήταν χτιστάδες και έφτιαξαν το εκκλησάκι.

Σε λίγο καιρό επέστρεψε από την αιχμαλωσία του ο Γιώργος Μαστρογιάννης.

Μαστρογιάννης Γεώργιος
(Φούτρας)

Αυτά μου τα διηγήθηκε η αδελφή του Γιώργου, η οποία ζει μέχρι σήμερα.

Στην Τουρκία αιχμάλωτοι ήταν τρεις από το χωριό μας. Ο Γιώργος Μαστρογιάννης (Φούτρας), ο Δημήτριος Ντουμάνης (του Τσαφίλη) και ο Ευάγγελος Γιαλός (Ταμίας). Ο Γιώργος και ο Δημήτρης, όταν ήρθαν στο χωριό, όπως μου διηγείται η Παρασκευή Βασιλείου (Τσιλή), είχαν λιώσει τα ρούχα τους που είχαν στο στρατό και είχαν φορέσει λινάτσες σαν κελεμπίες και είχαν περάσει βάσανα και πείνα.

Με τις λινάτσες είχαν έρθει ο Γιώργος Μαστρογιάννης (Φούτρας) και ο Δημήτρης Ντουμάνης (του Τσαφίλη), ο δε Ευάγγελος Γιαλός(Ταμίας) είχε έρθει με κανονικά ρούχα.

Από τις πληροφορίες που έχω, το Γιαλό τον πήρε από την αιχμαλωσία κάποιος τούρκος αγρότης, ο οποίος είχε πολλά κτήματα κάνοντας διάφορες αγροτικές δουλειές και έτσι πέρασε καλά όπως λένε.

Το εκκλησάκι Άγιος Γεώργιος έμεινε ασυντήρητο και ύστερα από χρόνια (1954-1955) το επισκεύασε η Κατερίνα Μπαρμπούρη (του Κοϊάρη).

Μετά από πολλά χρόνια και ενώ το εκκλησάκι έμενε ασυντήρητο μιας και δεν λειτουργείτο, έρχεται το 1980 ο Παναγιώτης Ντουμάνης (Κατσαμπέκης) με τη γυναίκα του Φανή που το επισκεύασαν με δικά τους χρήματα και διάφορες χορηγίες ο οποίος και το λειτουργεί κάθε χρόνο στις 24 Αυγούστου.

Μαστρογιάννης Γεώργιος (Λαδάς)