Παροιμίες Τ

•Τα βρήκε μπαστούνια.

•Τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου μισιακά.

•Τα ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται.

•Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

•Τα καρύδια τα καλά, λίγα είναι κι ακριβά.

•Τα κουμπιά της Αλέξαινας.

•Τα μεγάλα καράβια έχουν και μεγάλες φουρτούνες.

•Τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν κι επιδέξιους κώλους.

•Τα μισά της χιλιάδας, πεντακόσια.

•Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.

•Τα παθήματα γίνονται μαθήματα.

•Τα πάνε, μέλι γάλα.

•Τα παράπονά σου στο δήμαρχο.

•Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

•Τα πολλά τα «Κύριε ελέησον» τα βαριέται κι ο παπάς.

•Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, αλλά ο παπάς τα ράσα.

•Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

•Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.

•Τα φόρτωσε στον κόκορα.

•Τάζει λαγούς με πετραχήλια.

•Τέλος καλό, όλα καλά.

•Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.

•Την τρίχα την έκανε τριχιά.

•Της γάτας η δρομή (τρέξιμο), μέχρι τον αχυρώνα.

•Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελάει.

•Τι είν΄ ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.

•Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα.

•Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;

•Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

•Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.

•Το άδικο δεν ευλογιέται.

•Το αίμα νερό δεν γίνεται.

•Το βραδινό θυμό σου, κράτα τον για το πρωί

•Το γινάτι βγάζει μάτι.

•Το γοργό και χάρη έχει.

•Το γουδί το γουδοχέρι και τον κόπανο στο χέρι.

•Το γύφτο κάναν βασιλιά κι αυτός ζητούσε αμόνι.

•Το δέντρο γνωρίζεται από τον καρπό του.

•Το δέντρο που έχει τον καρπό, πετροβολιέται.

•Το δώρο δε δωρίζεται.

•Το δώρο θέλει αντίδωρο.

•Το ένα του βρωμά και τ΄ άλλο του μυρίζει.

•Το έξυπνο πουλί, από τη μύτη πιάνεται.

•Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.

•Το καλό το παλικάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι.

•Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

•Το μήλο, κάτω απ΄ τη μηλιά θα πέσει.

•Το μισιακό γαϊδούρι, τα σκυλιά το τρώνε.

•Το μοναστήρι ναν΄ καλά κι οι καλόγεροι δεν χάθηκαν.

•Το μυαλό σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.

•Το μυστικό που το ξέρουν πάνω από δύο, δεν είναι πια μυστικό.

•Το ΄να κακό φέρνει τ΄ άλλο.

•Το ΄να χέρι νίβει τ΄ άλλο και τα δυο το πρόσωπο.

•Το ξύλο βγήκε απ΄ τον παράδεισο.

•Το πάθημα έγινε μάθημα.

•Το πεπρωμένο, φυγείν αδύνατο.

•Το περίσσιο, χαλάει το ίσιο.

•Το πολύ ταμάχι, χαλάει το στομάχι.

•Το πρόβατο όταν το τρώει η ράχη του, στην αγκλίτσα του τσοπάνη ξύνεται.

•Το πρόβατο που ξεκόβει απ΄ το μαντρί το τρώει ο λύκος.

•Το σόι πάει βασίλειο.

•Το φτηνό κρέας τα σκυλιά το τρώνε.

•Το φυσά και δεν κρυώνει.

•Το ψάρι απ΄ το κεφάλι βρωμάει.

•Το ψάρι θέλει υπομονή και το κυνήγι πείσμα.

•Τον αποφεύγει, σαν το διάολο το λιβάνι.

•Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.

•Τον έβαλαν να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

•Τον έτρωγε με τα μάτια.

•Τον έχουν στη μπούκα του κανονιού.

•Τον έχουνε, μη στάξει και μη βρέξει.

•Τον κακό τον άνθρωπο, τον έχει ο Θεός σημαδεμένο.

•Τον πνίγει το δίκιο του.

•Του βάλανε τα δυο πόδια σ΄ ένα παπούτσι.

•Του γουρουνιού τη μύτη κι αν την κόψεις, πάλι γκούι γκούι θα κάνει.

•Του έριξε στάχτη στα μάτια.

•Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι.

•Του ζευγολάτη η προκοπή στ΄ αλώνι φαίνεται.

•Του ΄κανε τα μούτρα κρέας.

•Του κόστισε ο κούκος αηδόνι.

•Του κυνηγού ο τέντζερης και του ψαρά το πιάτο .εφτά φορές είν΄ αδειανό και μια φορά γεμάτο.

•Του φταίνε και τα ρούχα του.

•Του χάριζαν γάιδαρο κι αυτός τον κοίταζε στα δόντια.

•Τραβάτε με κι ας κλαίω.

•Τράβηξα του Χριστού τα Πάθη.

•Τρεις κι ο κούκος.

•Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο.

•Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.

•Τρώγονται σαν το σκύλο με τη γάτα.

•Τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

•Τρώει με δυο μασέλες.

•Τσ΄ Αγιά Μαρίνας σύκο και τ΄Αι Ηλιά σταφύλι.

•Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.

•Τώρα που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε καμιά δεκαριά.

•Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, χαθήκαν τα κουτάλια.

•Τώρα σε βρήκα, τώρα στάσου.

•Τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα.