Ο
Χρίστος Ντουμάνης (Φάντροκ), έφυγε από κοντά μας, ύστερα από εννιά χρόνια μάχης
με την επάρατη νόσο.
Πολέμησε
ως το τέλος, με όπλα του, τη σθεναρή επιμονή, την ιώβειο υπομονή, το
υπεράνθρωπο θάρρος, τη σιδερένια αυτοπεποίθηση, αλλά και την αισιοδοξία του για
την επιτυχή έκβαση του αποτελέσματος, που ήταν τόσο διάχυτη, ώστε έδινε
κουράγιο και στην οικογένειά του, τους συγγενείς και τους φίλους του.
Πολέμησε,
αντιστάθηκε και τελικά υπέκυψε στο μοιραίο, αλλά δεν ηττήθηκε.
Έφυγε
με το κεφάλι ψηλά, αφήνοντας και σε μας το συναίσθημα, ότι ο άνθρωπος είναι από
τη φύση του προικισμένος με ικανές, σημαντικές, πνευματικές και ηθικές
δυνάμεις, τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει σε δύσκολες και κρίσιμες στιγμές
της ζωής του.
Ποδοσφαιριστής
και προπονητής επιτυχημένος σε πολλές ομάδες, άφησε τη σφραγίδα του, απ΄όπου κι
αν πέρασε.
Ήταν
ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η καλοσύνη, η ευπρέπεια, η αίσθηση του
καθήκοντος, η συνέπεια και η σεμνότητα. Γι αυτό άλλωστε έδειξε γενναιότητα και
μέχρι τις τελευταίες του στιγμές γιατί οι πραγματικά γενναίοι είναι σεμνοί.
Απεβίωσε
στις 9-6-1996 σε ηλικία 53 ετών και η κηδεία του έγινε στις 10-6-1996 στον Άγιο
Ιωάννη στη Χαλκίδα.
Εκατοντάδες
οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συμπατριώτες απ΄ τη Στενή και εκπρόσωποι αθλητικών
σωματείων συνόδεψαν το Χρίστο στην τελευταία του κατοικία, ενώ δεκάδες στεφάνια
έδειχναν την αγάπη και την εκτίμηση στο πρόσωπό του.
Ο
Χρίστος Ντουμάνης ήταν παντρεμένος με την Αναστασία Ντούρμα και είχε δύο κόρες,
τη Μαρία και τη Ρούλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου