Περνώντας και σήμερα από κάποια σημεία της περιοχή μας αισθάνομαι μια ανησυχία
ίσως και φόβο γιατί στο νου μου έρχονται οι διηγήσεις των μεγαλύτερων που είχα
ακούσει όταν ήμουν παιδί.
Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα πίστευαν επηρεασμένοι και
αυτοί από τις διηγήσεις μεγαλύτερων όταν ήταν και αυτοί παιδιά ή μας τα έλεγαν
για να μην απομακρυνόμαστε πολύ από το χωριό.
Στοιχειά στην καναλιά από τον Άγιο Κωνσταντίνο έως
τις Κουφάλες όπως και στον δρόμο Πάνω- Κάτω Στενής, η γριά με τα μαύρα και ο
ήχος του μπαστουνιού της λίγο κάτω από τον μύλο του Παπακηρύκου, νεράιδες στο
Βαθύρεμα, η γριά πραγματευτού που έβγαινε τα μεσάνυχτα πάνω από τον μύλο και
διαλαλούσε την πραμάτεια της, άυλες μορφές που ανατρίχιαζες και έμενες άγαλμα
κ.λπ. Οι ιστορίες που λέγονταν ήταν πάρα πολλές σχεδόν ατέλειωτες. Βέβαια όλα
αυτά δεν μπορούσαν να τα δουν όλοι. Τα έβλεπαν μόνο οι αλαφροΐσκιωτοι.
Γιάννης Μητάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου