Ιωάννης Κυράνας

Ο Γιάννης Κυράνας απεβίωσε στις 15-12-1997, σε ηλικία 53 ετών.

Μεγάλη η απουσία του από τη ζωή, από τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τους φίλους, την κοινωνία ολόκληρη. Αλλά και από τη δημιουργία, την προσφορά, την πρόοδο και τη συμμετοχή στο κοινωνικό γίγνεσθαι της Στενής και της περιοχής γενικότερα.

Ήταν νέος, δημιουργικός, ακούραστος, προσπαθώντας να βοηθήσει την οικογένεια του, να μεγαλώσει τα παιδιά του και να τους προσφέρει μια καλύτερη ζωή, αλλά παράλληλα  ενδιαφερόταν και συμμετείχε στα κοινωνικά δρώμενα του χωριού, αποσπώντας έτσι την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των συγχωριανών του.

Απουσιάζει από τους δικούς του, τη σύζυγό του Παρασκευή, τα παιδιά του Χαράλαμπο και Κωνσταντίνο, τις νύφες και τα εγγόνια του

Απουσιάζει από τους στενούς συγγενείς αλλά και απ΄όλο το χωριό, που η αγάπη, η εμπιστοσύνη και η εκτίμηση που του είχαν, μεταφράζεται στην προσφώνηση του ονόματός του. Για τους Στενιώτες δεν ήταν ο Γιάννης Κυράνας, αλλά ο Γιαννάκης Κυράνας. Ήταν ένας άνθρωπος δημιουργικός λόγω ιδιοσυγκρασίας αλλά και ηλικίας. Γιατί 53 ετών είσαι ακόμα πολύν νέος για να χαράξεις στόχους, να επιδοθείς σε δημιουργική δουλειά και να συμμετέχεις σε αγώνες.

Και όλα αυτά σταμάτησαν με μιας. Σε χρόνο ανύποπτο. Στη μέση της διαδρομής. Μιας διαδρομής που σε κάποιους σαν το Γιάννη, πρέπει να τους δίνεται η ευκαιρία να την διανύουν κάνοντας περισσότερα «χιλιόμετρα», γιατί η κοινωνία μας έχει ανάγκη τέτοιους φάρους φωτεινούς, τέτοια λαμπρά αστέρια, τέτοιους ταπεινούς αγωνιστές. Ο Γιάννης έφυγε από κοντά μας λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1997.

Η οικογένειά του όμως τον περιμένει κάθε Χριστούγεννα να καθίσει στο τραπέζι.

Και θάρθει, γιατί το γεγονός της απουσίας του, είναι αδιανόητο για να είναι αληθινό.